De losse vellen van de blaren geknipt. Wanneer gaat een blaar in een wond over? Wonder is vast de vergrotende trap van wond. Want zo voelt dat, dat ik tot nu toe zonder al te grote problemen heb kunnen lopen. Chris en Anniek staan me bij: ontsmetten, gaasje. Een rustdag, een wasdag, een leesdag kan het genezingsproces aanzienlijk bevorderen. En
Dus voor de verandering: zo gedacht, zo gedaan. Het is koud en regenachtig tot 15.30. Dan breekt de zon door en zweet ik m'n tentje uit. Ik strompel op m'n badslippers over het terrein. Anniek en Chris zijn vroeg terug van hun dagetappe. Het lopen met stokken bevalt hen zo goed, dat ze niet meer anders willen. Gedrieën drinken we iets op het terras bij het zwembad. Eenden beschouwen het zwembad als hun zwemvijver.
's Avonds eet ik bij de Italiaan in Somagne. "Tout seul?" vraagt de ober. Tout seul!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten