Als alles gedaan is wat moest gebeuren en ik naar bed kan, vliegt het me opeens aan: waar begin ik aan. Ik slaap kort. De wekker loopt om 5.30 af.
Henk leest de zegen van Sint Patrick met veel intentie en warmte. Om 7.10 uur vertrek. Het voelt vreemd om afscheid te nemen van Anita temidden van de anderen: Trijntje, René en David-Jan zijn ook gekomen om me uit te zwaaien. Op de dijk naar de wal toetert en zwaait menig Marker naar me.
Gerrit komt even voorbij het gemaal een goede reis wensen en een foto maken.
Het loopt prima, ondanks een stevige tegenwind. In De Oude Herberg in Durgerdam staat de klok op 9.35. Koffie, chocomel en een appelpunt met slagroom smaken goed. Als ik weer loop, begint het te regenen. Met de poncho aan is het maar net warm genoeg. Langs het Amsterdam-Rijnkanaal is het tamelijk druk met fietsers en joggers. Onder de brug van de snelweg bij Weesp zoek ik een plekje uit de regen en de wind om wat te eten. Na een onbedoelde ommegang sta ik om 13.05 in hotel Het hart van Weesp. Douchen, slapen, boodschappen doen, eten, slapen. Het bed is wat slap: het matras gaat voor alle zekerheid op de grond.
1 opmerking:
Wat een pelgrimage.
Mooie berichten waar je van kunt genieten.
Eindelijk heb ook ik het verslag van de pelgrimage gelezen.
Het is alweer ver terug en niemand denkt er meer aan....? Toch beleef ik het even mee, terwijl ik hier zit te lezen en te kijken.
Leuk zeg. Anita zal wel denken.....Kom je hem op de NOT tegen en verder niets.....Ik heb nu even bewezen dat ik wel dingen onthoud maar....is het de leeftijd of even een rustig moment om tot jezelf te komen.?
Hartelijke groeten uit Brabant, familie uit Marken!
Een reactie posten