Gisteravond ben ik tot ik te moe was om te zitten in de kerk gebleven. De laatste nacht in m'n tent. Overal om me heen zijn mensen bezig in te pakken. Ik verlang naar huis en neem met gemengde gevoelens afscheid van nieuwe bekenden die ik ervaar als vrienden.
Na een voorspoedige reis met de groep die me in hun bus onderdak en tot slot een warme maaltijd biedt, haal ik op het nippertje een trein naar Amsterdam. In looppas ren ik naar de bushalte. Met de laatste bus kom ik om 0.45 op Marken, opgewacht bij de bushalte door mijn bruidje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten